We deden best out of 5 sets. De wedstrijd begon gespannen. Sjoerd en ik wisten dat er erg veel op het spel stond. Het publiek (mannetje of 10) was enthousiast mee aan het juichen. De eerste set was voor Sjoerd. Hierdoor kreeg ik het al snel benauwd, maar ik hield moed! De tweede set was voor mij. En wonder boven wonder ook de 3e set. 2-1 voor Ingo. Sjoerd zag het even niet meer zitten. Ik kreeg erg last van grootheidswaan en begon Sjoerd uit te dagen. Het werd 2-2 en al de 5 sets moesten gespeeld worden! Het was erg spannend en lastig om goed te spelen onder zo veel druk. De eer stond natuurlijk ook op het spel. Sjoerd begon de set goed en heeft dit lang zo gehouden. De stand stond 20-16 voor Sjoerd. Nog 1 punt voor Sjoerd en het zou over zijn. Maar ik kwam terug. Het werd 20-17, 20-18, 20-19.. Maar helaas. Sjoerd slaagde er in, met als ik het zelf mag zeggen een vrij lullig balletje, de 21 te maken.
De teleurstelling was groot. Mijn angst werd waarheid. Ik moest gaan knorren.
Al met al hebben we het publiek een mooi potje tafeltennis laten zien en is mijn relatie met Sjoerd dramatisch verslechterd.
